Łosoś bałtycki

Łosoś jest szlachetną rybą o tłustym, delikatnym mięsie wyrazistym w smaku, które prawie rozpływa się w ustach. Znakomity w przystawkach i przekąskach, dostojny w wykwintnych i złożonych daniach kuchni niemalże całego świata. Doskonale smakuje po usmażeniu, upieczeniu, wędzeniu jak i na surowo.

Łosoś - kulinarny obywatel świata

Łosoś to nazwa dla kilku gatunków ryb z rodziny łososiowatych. Ogólnie rzecz biorąc możemy je podzielić na łososia atlantyckiego (gatunek Salmo salar) i łososia pacyficznego (z rodzaju Oncorhynchus). W sprzedaży najczęściej można spotkać łososia hodowlanego, rzadziej dzikiego. Łosoś bałtycki to określenie dla łososia dziko występującego w Morzu Bałtyckim.

W sklepach warto jednak poszukiwać dzikiej odmiany łososia. Dlaczego? Ryby z połowów charakteryzują się zazwyczaj o wiele lepszym smakiem i przede wszystkim – większą zawartością drogocennych składników odżywczych. Wynika to z warunków, w jakich hodowane są ryby w akwakulturach. Intensywny wzrost, nienaturalna dieta i brak ruchu powodują, że ryby z hodowli zawierają o wiele mniej składników odżywczych.

Jednocześnie należy wiedzieć, że łosoś bałtycki jest gatunkiem limitowanym, ze ściśle określoną wielkością połowów. W związku z ograniczeniem jego zasobów, limity te z roku na rok są coraz bardziej zmniejszane. Jeżeli mielibyście problemy ze zdobyciem tego cennego gatunku, warto sięgać po łososia z hodowli z zielonym certyfikatem ASC, które są poddawane niezależnym kontrolom np. po hodowanego w krystalicznie czystej wodzie geotermalnej polskiego łososia jurajskiego.

Dziki łosoś, podobnie jak troć wędrowna, jest rybą dwuśrodowiskową. Oznacza to, że wędruje z morza do rzek aby się rozmnożyć. Stąd też żartobliwe powiedzenie, że łosoś jest najbardziej upartą rybą świata. Musi przebyć długą drogą pod prąd rzeki, żeby złożyć ikrę. Dzięki doskonałej pamięci węchowej na miejsce swojego tarliska, wybiera dokładnie ten strumień, w którym sam przyszedł na świat!

Młode łososie pozostają w rzekach od roku do 3 lat. Roczny narybek charakteryzuje się widocznymi plamami po bokach ciała w ilości 8–13. W trzecim roku życia jako srebrzyste smolty spływają do morza, by tam intensywnie żerować, osiągając długość do 150 cm i masę nawet do 39 kg.

Łososia odnajdujemy niemal w kuchniach całego świata, w najróżniejszych formach. Od tych najpopularniejszych tj. sushi czy grillowane i smażone filety, po lokalne specjały jak chociażby cenione w Szwecji laxpudding czy smörgåstårta. Sam laxpudding, prócz nazwy nie ma z puddingiem nic wspólnego. To rodzaj zapiekanki z plastrów ziemniaków przełożonych warstwami świeżego łososia z dodatkiem koperku i śmietany. Z kolei smörgåstårta to w zasadzie… tort kanapkowy. Popularny także w Estonii czy Finlandii. Mało? To co powiecie na kiszonego łososia, którego jedyna opatentowana i zastrzeżona w Europie receptura pochodzi z Polski, a dokładnie z Kamienia Pomorskiego. A to tylko wierzchołek góry lodowej tego, co można przyrządzić z łososia.

Jeśli wybieramy łososia na ciepło, warto pamiętać, że jego delikatne mięso nie wymaga długiej obróbki. Możemy go ugotować, upiec, grillować i smażyć. Opcji jest wiele, dlatego warto eksperymentować w poszukiwaniu ulubionego smaku.

Dziki łosoś jest jedną z najtłustszych ryb. Z racji na dużą zawartość tłuszczu (ponad 13 proc.) stanowi świetne źródło kwasów omega-3. Mięso łososia cechuje się również dużą zawartością łatwo przyswajalnego, pełnowartościowego białka, zawierającego niezbędne aminokwasy. Zawiera wiele witamin, w tym witaminę D, która w innych produktach spożywczych występuje w niewielkich ilościach, oraz witaminy A i E. Ponadto jest dobrym źródłem witamin z grupy B, w tym B12 oraz folianów. Znajdziemy w nim także wiele cennych składników mineralnych tj. potas, fosfor, magnez, jod czy selen.